Machinatio Abrasiva Iactu (AIA) est processus machinationis qui utitur minimis particulis abrasivis magna celeritate e foraminibus fistularum ejectis ad superficiem materiae agendum, terendo et materiam removendo per collisionem et tonsuram celerem particularum.
Praeter curationem superficiei ad poliendum superficiem, inter quas sunt obductio, ferruminatio, et obductio ante vel post curatio, in fabricatione, puncta machinationis parva aptissima sunt ad secandum laminas, poliendum superficies spatiales, fresandum, tornandum, perforandum, et texendum superficies, quod indicat abrasum adhiberi posse ut mola trituratoria, instrumentum tornatorium, cultrum fresatorium, terebra, et alia instrumenta traditionalia.
Et ex natura vel radice iactus, technologia iactus abrasivi dividitur in iactus aquae (abrasivos), iactus luti, iactus aeris abrasivi et cetera. Hodie, primum de evolutione technologiae iactus aquae abrasivi disseremus.
Iactus aquae abrasivi in fundamento iactus aquae puri elaboratus est. Iactus aquae (WJ) in annis 1930 ortus est; una theoria est carbonem effodere, alia materiam particularem secare. Initio, pressio quam iactus aquae attingere poterat intra 10 MPa erat, et solum ad purgandas fistulas carbonis, ad secandas materias molles ut chartam et pannum, etc. adhiberi poterat. Attamen, una cum progressu scientiae et technologiae, variae novae inclinationes excitantes in agro iactus aquae internationalis fine annorum 1970 apparuerunt, quarum repraesentativa est Iactus Aquae Abrasivi (AWJ) a Dr. Mohamed Hashish anno 1979 propositus.